De laatste dagen
Door: Rodney (en Gerlinde)
Blijf op de hoogte en volg Gerlinde en Rodney
02 Oktober 2017 | Nederland, Poortugaal
Bedankt weer voor de reacties.
Dag 21 (op weg naar Oughterard)
Met regen hebben we Ben Breen House B&B verlaten en zijn we op weg gegaan naar onze volgende bestemming: The Waterfront House Country Home even buiten Oughterard. Omdat dit verblijf niet ver weg ligt en we daar toch pas vanaf 16.00 uur konden inchecken hebben we de toeristische route langs de Wild Atlantic Way genomen.
We zijn gestopt bij Derrigimlagh. Deze plaats staat bekend om 2 historische gebeurtenissen: de eerste geslaagde non-stop vlucht van Noord-Amerika (St. John's, Newfoundland) naar Europa (Derrigimlagh, Ierland) door John Alcock en Arthus Whitten Brown en de eerste commerciële draadloze transatlantische communicatieverbinding door Guglielmo Marconi. Er is een wandeling uitgezet van ca. 7 kilometer langs allerlei informatiepanelen en plekken waar deze gebeurtenissen hebben plaatsgevonden.
Alcock en Brown waren de 3e die probeerden om de vlucht te realiseren. Er was een prijs van £ 10,000 uitgeloofd door de Daily Mail voor de eerste transatlantische vlucht binnen 72 uur die uiteindelijk door Winston Churchill aan Alcock en Brown is uitgereikt. Op 15 juni 1919 landde hun Vickers Vimy vliegtuig na een vlucht van 3053 kilometer en 16 uur en 28 minuten in het veengebied van Connemara. Ze wilden eigenlijk naar Galway maar de mist dwong hen eerder te landen.
Op 12 december 1901 lukte het Marconi om draadloos berichten te verzenden van Cornwall naar Newfoundland. Later verhuisde hij het station van Cornwall naar Derrigimlagh vooral omdat in dit gebied volop turf aanwezig was als brandstof voor de machines. Er was een voltage nodig van 15.000 volt om de berichten te verzenden. Dat maakte veel lawaai en gaf een hoop licht in een omgeving waar de mensen pas rond 1950 elektriciteit kregen. Er werkten ca. 40 medewerkers in het team van Marconi die allemaal bij het station woonden dat streng beveiligd was omdat Marconi zijn werkzaamheden geheim wilde houden. Eén van zijn werknemers voer later als marconist op de Titanic en verstuurde het noodsignaal in morse naar het station. Dat was zijn laatste teken van leven.
The Waterfront House Country Home ligt aan het meer Lough Corrib en heeft een prachtig uitzicht. Vanaf onze kamer kijken we zo op het meer uit. Mooier kunnen we het niet maken, wel zonniger.
Dag 22 (Oughterard en Galway)
Na een vroeg ontbijt, de eigenaresse moest op tijd de deur uit, zijn we naar Oughterard gereden voor een heritage wandeling. We hadden een boekje meegekregen met allerlei wetenswaardigheden over plekken die we tijdens de wandeling bezochten. Toen we vanmorgen opstonden scheen de zon nog, maar al snel begon het te regenen en is het gedurende de wandeling niet meer opgehouden. Jammer, want met een paraplu op zie je toch een stuk minder.
In het begin van de middag zijn we naar Galway gereden, een leuke maar drukke stad op ca. 22 kilometer van Oughterard. Veel studenten en toeristen gaan er naar toe en met de regen trok het waarschijnlijk nog meer mensen aan. Het stadje heeft een compact centrum met zowel een overdekt winkelcentrum als diverse winkelstraten. Ook herbergt het een aantal historische bijzonderheden: een Spaanse poort uit 1584 die waarschijnlijk verwijst naar de levendige handelsbetrekkingen tussen beide landen, een buste van JF Kennedy gemaakt vanwege een bezoek aan de stad in 1963, een gedenkteken van Lynche's window waarvan wordt gezegd dat hij in 1493 zijn eigen zoon liet ophangen omdat hij een Spaanse koopman had vermoord (hier komt het woord lynchen vandaan).
We hadden onze auto op de parkeerplaats bij de kathedraal neergezet. Toen we terugkwamen en wilden betalen bij de automaat lukte het niet om de papieren briefjes geaccepteerd te krijgen, wat we ook probeerden. Na vele pogingen en een zoektocht naar een andere automaat kwam er een man naar ons toe. Hij wees ons op de openstaande slagboom en zei dat de automaat maar tot 19.00 uur werkt. Hij adviseerde om snel de auto in te stappen en de parkeerplaats af te rijden, wat we natuurlijk direct hebben gedaan. Dat scheelde toch €8,-.
Dag 23 (richting Killaloe)
Op weg naar onze laatste bestemming hebben we een soort kastelenroute afgelegd. Als eerste zijn we naar een kasteel gegaan in de buurt van The Waterfront House Country Home B&B: Aughnanure Castle. Daarna wilden we naar Craggaunowen Castle in Kilmurry maar die bleek, in tegenstelling tot wat op internet staat, gesloten te zijn. Toen zijn we naar Bunratty Castle in de buurt van Shannon gereden. Het kasteel en de bijbehorende huizen geven een reconstructie van het leven in Ierland van meer dan een eeuw geleden. Het kasteel is origineel en dateert van 1425. De boerderijen, dorpsstraat met winkels en andere huizen zijn nagemaakt. Het is een beetje vergelijkbaar Orvelte, Drenthe.
In Killaloe hebben we ingecheckt bij onze B&B Carramore Lodge en zijn naar het centrum gelopen. Daar hadden we afgesproken met Teresa, de ex vrouw van Harry. Zij komt, in tegenstelling tot Harry, uit Ierland en met haar hebben we onder het genot van een drankje en een hapje bijgekletst over van alles en nog wat.
Dag 24 (Newport, Limerick en Adare)
Vanmorgen zijn we naar het huis van Teresa in Newport gegaan. Ze heeft ons meegenomen op een rondwandeling in Clare Glens, even buiten Newport. De route van ca. 7 kilometer, ging langs een kolkende rivier door bebosd gebied. Het zonnetje scheen en de temperatuur was aangenaam. Kortom, heerlijk om te lopen.
Daarna gaf Teresa ons een tour langs diverse plaatsen. Zo liet ze ons zien waar ze is opgegroeid in Murroe, kregen we bij Clare Glens Abbey een glimp van het grote klooster te zien, zijn we in Limerick langs de belangrijkste highlights gereden en in Adare uitgestapt om even door het mooie maar compacte centrum te wandelen. In de boekjes wordt Adare aangeprezen als de mooiste plaats van Ierland. De huizen zijn zeker bijzonder en mooi, maar wij vinden andere plaatsen minstens even mooi of zelfs mooier. Als laatste liet Teresa ons het kleine dorpje Newport zien, waar ze woont.
Vervolgens was het tijd om afscheid van Teresa te nemen. We zijn die middag nog naar Cork gereden. Vanwege familieomstandigheden hebben we namelijk moeten besluiten om eerder naar huis terug te keren. We zouden eigenlijk zondagavond pas thuiskomen maar hebben de vlucht omgeboekt naar zondagochtend vroeg. De moeder van Rodney ligt namelijk in het ziekenhuis en is er slecht aan toe. Harry was zo aardig om zijn slaapkamer nog een keer beschikbaar te stellen (nogmaals bedankt Harry) zodat we vanaf zijn huis naar het vliegveld kunnen rijden. Dat scheelt een hoop tijd.
Dag 25 (op weg naar huis)
Onze vlucht vertrok al om 05.50 uur waardoor we erg vroeg op moesten. Ondanks het vroege tijdstip was Harry aanwezig om afscheid te nemen. Daarna zijn we naar het vliegveld gereden en hebben de auto ingeleverd. Om 08.10 uur kwamen we in Amsterdam aan.
Dat was het weer voor dit jaar. We hopen dat jullie opnieuw hebben genoten van onze verhalen en foto's. Iedereen nogmaals bedankt voor alle reacties en hopelijk tot volgend jaar. Waar we dan zitten? Geen idee, maar het zal ongetwijfeld opnieuw mooi worden.
En omdat we in Limerick zijn geweest, mag een echte limerick natuurlijk niet ontbreken:
Heel Nederland klaagt allerwegen
Het weer valt er steeds weer zo tegen
Wij merkten al snel
en weten 't nu wel
In Ierland valt nog veel meer regen.
Dag 21 (op weg naar Oughterard)
Met regen hebben we Ben Breen House B&B verlaten en zijn we op weg gegaan naar onze volgende bestemming: The Waterfront House Country Home even buiten Oughterard. Omdat dit verblijf niet ver weg ligt en we daar toch pas vanaf 16.00 uur konden inchecken hebben we de toeristische route langs de Wild Atlantic Way genomen.
We zijn gestopt bij Derrigimlagh. Deze plaats staat bekend om 2 historische gebeurtenissen: de eerste geslaagde non-stop vlucht van Noord-Amerika (St. John's, Newfoundland) naar Europa (Derrigimlagh, Ierland) door John Alcock en Arthus Whitten Brown en de eerste commerciële draadloze transatlantische communicatieverbinding door Guglielmo Marconi. Er is een wandeling uitgezet van ca. 7 kilometer langs allerlei informatiepanelen en plekken waar deze gebeurtenissen hebben plaatsgevonden.
Alcock en Brown waren de 3e die probeerden om de vlucht te realiseren. Er was een prijs van £ 10,000 uitgeloofd door de Daily Mail voor de eerste transatlantische vlucht binnen 72 uur die uiteindelijk door Winston Churchill aan Alcock en Brown is uitgereikt. Op 15 juni 1919 landde hun Vickers Vimy vliegtuig na een vlucht van 3053 kilometer en 16 uur en 28 minuten in het veengebied van Connemara. Ze wilden eigenlijk naar Galway maar de mist dwong hen eerder te landen.
Op 12 december 1901 lukte het Marconi om draadloos berichten te verzenden van Cornwall naar Newfoundland. Later verhuisde hij het station van Cornwall naar Derrigimlagh vooral omdat in dit gebied volop turf aanwezig was als brandstof voor de machines. Er was een voltage nodig van 15.000 volt om de berichten te verzenden. Dat maakte veel lawaai en gaf een hoop licht in een omgeving waar de mensen pas rond 1950 elektriciteit kregen. Er werkten ca. 40 medewerkers in het team van Marconi die allemaal bij het station woonden dat streng beveiligd was omdat Marconi zijn werkzaamheden geheim wilde houden. Eén van zijn werknemers voer later als marconist op de Titanic en verstuurde het noodsignaal in morse naar het station. Dat was zijn laatste teken van leven.
The Waterfront House Country Home ligt aan het meer Lough Corrib en heeft een prachtig uitzicht. Vanaf onze kamer kijken we zo op het meer uit. Mooier kunnen we het niet maken, wel zonniger.
Dag 22 (Oughterard en Galway)
Na een vroeg ontbijt, de eigenaresse moest op tijd de deur uit, zijn we naar Oughterard gereden voor een heritage wandeling. We hadden een boekje meegekregen met allerlei wetenswaardigheden over plekken die we tijdens de wandeling bezochten. Toen we vanmorgen opstonden scheen de zon nog, maar al snel begon het te regenen en is het gedurende de wandeling niet meer opgehouden. Jammer, want met een paraplu op zie je toch een stuk minder.
In het begin van de middag zijn we naar Galway gereden, een leuke maar drukke stad op ca. 22 kilometer van Oughterard. Veel studenten en toeristen gaan er naar toe en met de regen trok het waarschijnlijk nog meer mensen aan. Het stadje heeft een compact centrum met zowel een overdekt winkelcentrum als diverse winkelstraten. Ook herbergt het een aantal historische bijzonderheden: een Spaanse poort uit 1584 die waarschijnlijk verwijst naar de levendige handelsbetrekkingen tussen beide landen, een buste van JF Kennedy gemaakt vanwege een bezoek aan de stad in 1963, een gedenkteken van Lynche's window waarvan wordt gezegd dat hij in 1493 zijn eigen zoon liet ophangen omdat hij een Spaanse koopman had vermoord (hier komt het woord lynchen vandaan).
We hadden onze auto op de parkeerplaats bij de kathedraal neergezet. Toen we terugkwamen en wilden betalen bij de automaat lukte het niet om de papieren briefjes geaccepteerd te krijgen, wat we ook probeerden. Na vele pogingen en een zoektocht naar een andere automaat kwam er een man naar ons toe. Hij wees ons op de openstaande slagboom en zei dat de automaat maar tot 19.00 uur werkt. Hij adviseerde om snel de auto in te stappen en de parkeerplaats af te rijden, wat we natuurlijk direct hebben gedaan. Dat scheelde toch €8,-.
Dag 23 (richting Killaloe)
Op weg naar onze laatste bestemming hebben we een soort kastelenroute afgelegd. Als eerste zijn we naar een kasteel gegaan in de buurt van The Waterfront House Country Home B&B: Aughnanure Castle. Daarna wilden we naar Craggaunowen Castle in Kilmurry maar die bleek, in tegenstelling tot wat op internet staat, gesloten te zijn. Toen zijn we naar Bunratty Castle in de buurt van Shannon gereden. Het kasteel en de bijbehorende huizen geven een reconstructie van het leven in Ierland van meer dan een eeuw geleden. Het kasteel is origineel en dateert van 1425. De boerderijen, dorpsstraat met winkels en andere huizen zijn nagemaakt. Het is een beetje vergelijkbaar Orvelte, Drenthe.
In Killaloe hebben we ingecheckt bij onze B&B Carramore Lodge en zijn naar het centrum gelopen. Daar hadden we afgesproken met Teresa, de ex vrouw van Harry. Zij komt, in tegenstelling tot Harry, uit Ierland en met haar hebben we onder het genot van een drankje en een hapje bijgekletst over van alles en nog wat.
Dag 24 (Newport, Limerick en Adare)
Vanmorgen zijn we naar het huis van Teresa in Newport gegaan. Ze heeft ons meegenomen op een rondwandeling in Clare Glens, even buiten Newport. De route van ca. 7 kilometer, ging langs een kolkende rivier door bebosd gebied. Het zonnetje scheen en de temperatuur was aangenaam. Kortom, heerlijk om te lopen.
Daarna gaf Teresa ons een tour langs diverse plaatsen. Zo liet ze ons zien waar ze is opgegroeid in Murroe, kregen we bij Clare Glens Abbey een glimp van het grote klooster te zien, zijn we in Limerick langs de belangrijkste highlights gereden en in Adare uitgestapt om even door het mooie maar compacte centrum te wandelen. In de boekjes wordt Adare aangeprezen als de mooiste plaats van Ierland. De huizen zijn zeker bijzonder en mooi, maar wij vinden andere plaatsen minstens even mooi of zelfs mooier. Als laatste liet Teresa ons het kleine dorpje Newport zien, waar ze woont.
Vervolgens was het tijd om afscheid van Teresa te nemen. We zijn die middag nog naar Cork gereden. Vanwege familieomstandigheden hebben we namelijk moeten besluiten om eerder naar huis terug te keren. We zouden eigenlijk zondagavond pas thuiskomen maar hebben de vlucht omgeboekt naar zondagochtend vroeg. De moeder van Rodney ligt namelijk in het ziekenhuis en is er slecht aan toe. Harry was zo aardig om zijn slaapkamer nog een keer beschikbaar te stellen (nogmaals bedankt Harry) zodat we vanaf zijn huis naar het vliegveld kunnen rijden. Dat scheelt een hoop tijd.
Dag 25 (op weg naar huis)
Onze vlucht vertrok al om 05.50 uur waardoor we erg vroeg op moesten. Ondanks het vroege tijdstip was Harry aanwezig om afscheid te nemen. Daarna zijn we naar het vliegveld gereden en hebben de auto ingeleverd. Om 08.10 uur kwamen we in Amsterdam aan.
Dat was het weer voor dit jaar. We hopen dat jullie opnieuw hebben genoten van onze verhalen en foto's. Iedereen nogmaals bedankt voor alle reacties en hopelijk tot volgend jaar. Waar we dan zitten? Geen idee, maar het zal ongetwijfeld opnieuw mooi worden.
En omdat we in Limerick zijn geweest, mag een echte limerick natuurlijk niet ontbreken:
Heel Nederland klaagt allerwegen
Het weer valt er steeds weer zo tegen
Wij merkten al snel
en weten 't nu wel
In Ierland valt nog veel meer regen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
