Boottochten

Bedankt weer allemaal voor jullie leuke reacties.

Dag 5
Vanmorgen raakten we tijdens het ontbijt in gesprek met 1 van de andere gasten: een leuk Duits stel waarvan de vrouw oorspronkelijk uit Marokko komt. Ze heeft na de scheiding van haar ouders in Spanje en Nederland (Den Haag en Maastricht) gewoond en is daarna naar Duitsland vertrokken. Ze spreekt nog een heel klein beetje Nederlands maar het meeste is ze vergeten omdat het Duits ervoor in de plaats is gekomen. Ze is voor een Marokkaanse erg modern.

We hadden voor vandaag een boottocht geboekt om op zoek te gaan naar dolfijnen en walvissen. De tocht ging alleen door als het weer goed was. Gelukkig scheen de zon uitbundig en was ook de wind gunstig dus "it gong oan". Met een zodiac voeren we de haven van Calheta uit en na ongeveer een uur zwoegen door de golven was het eindelijk raak: een groep dolfijnen had ons gevonden. Het waren Atlantische gevlekte dolfijnen die vrolijk rondom onze boot zwommen en sprongen. Erg leuk om te zien. Helaas was dat wel het enige dat we te zien kregen. De schipper vertelde bij terugkomst dat hij vrij ver (10 tot 12 zeemijlen) de oceaan op moest varen om de dolfijnen te vinden. Vanmorgen en aan het begin van de middag waren ze ook uitgevaren en toen vonden ze de dolfijnen al na 2 tot 3 zeemijlen varen.

Dag 6
We wilden ook nog heel graag een boottocht naar de Ilhas Desertas (verlaten eilanden) maken. Deze wordt alleen maar vanuit de hoofdstad van Madeira, Funchal, gedaan. We hadden van de tourguide in Calheta de naam van een goede organisatie gekregen en toen we hier maandagmiddag naar belden waren we verrast omdat de man aan de telefoon Nederlands begon te spreken. Hij bleek een Belg te zijn die al ca. 7 jaar in Madeira woont. Hij zag aan het telefoonnummer dat we uit Nederland kwamen. Normaal gesproken varen ze op vrijdag naar de eilanden maar omdat de voorspellingen voor die dag niet zo goed zijn, is besloten de boottocht op woensdag te houden.

Eind van de ochtend zijn we naar Funchal gegaan om de laatste dingen voor die tocht te regelen. Geert, de Belg, gaf ons nog wat tips over Funchal en de rest van het eiland. Funchal heeft een hele lange boulevard met allerlei eettentjes en een knus stadscentrum. Verder is er nog de oude stad waar restaurantjes en winkeltjes elkaar in smalle steegjes afwisselen. We zijn ook nog even naar de markt gegaan waar je o.a. allerlei soorten maracuja kunt proeven.

Aan het eind van de middag hebben we een tropische tuin bezocht. De tuin ligt hoog boven in de bergen bij Monte en je kunt er met een kabelbaan vanaf Funchal naar toe. Maar je kunt er ook met de auto heen rijden zoals wij hebben gedaan. De tuin is mooi ingericht maar het was wel jammer dat veel bloemen al waren uitgebloeid. Omdat we pas laat arriveerden hadden we maar een kleine anderhalf uur om de tuin te bekijken, maar dat was voor ons genoeg.

Dag 7
De boot naar de Ilhas Desertas vertrok om 09.00 uur en omdat we er al om 08.40 uur moesten zijn en het ca. een uur in beslag neemt om naar Funchal te rijden, te parkeren en naar de boot te wandelen, waren we vanmorgen al vroeg uit de veren. Het gezelschap bestond, naast ons, uit 3 Engelse personen, een Fins stel, een Duits koppel, een Poolse biologe, een landgenoot van haar en een Portugese schipper. Het was droog, af en toe zonnig, maar wel fris toen we uitvoeren.

De tocht naar de eilanden neemt ca. 3,5 uur in beslag en onderweg heb je kans om dolfijnen en walvissen te zien. Maar helaas hielden ze zich voor ons verborgen. Eenmaal aangekomen bij de eilanden legden we aan bij Deserta Grande, het grootste eiland. Je had de mogelijkheid om te zwemmen en snorkelen waar we dan ook gebruik van hebben gemaakt. Ondertussen had de crew de lunch klaargezet zodat je bij terugkomst op de boot kon genieten van het eten dat de vrouw van de eigenaar had gemaakt. Tijdens het zwemmen werden we blij verrast door de komst van een monniksrob, een zeer zeldzame zeehondensoort die sterk bedreigd is.
Na de lunch zijn we met een klein bootje naar het eiland gevaren en hebben we een kleine wandeling over het eiland gemaakt. De biologe vertelde dat het eiland nu een natuurreservaat is waar o.a. een aantal zeevogels broeden. Je mag er normaal gesproken niet heen tenzij je toestemming hebt gekregen, meestal alleen voor wetenschappenlijke doeleinden. Er is een permanente bewakingspost en de mogelijkheid om zieke of gewonde monniksrobben op te vangen.

Toen we aankwamen bij Deserta Grande scheen de zon volop en was het ook erg warm geworden. Het was dan ook niet vervelend om met de boot naar Funchal terug te varen. En al helemaal niet toen we eerst dolfijnen, dezelfde soort als maandag, en even later walvissen tegenkwamen. De walvissen, Indische Griend genaamd, waren uitzonderlijk nieuwsgierig en zwommen heel dicht langs de boot, terwijl ze steeds aan het spuiten waren. Erg gaaf!! Kortom, een fantastische tocht waarbij ook de groep erg leuk en gezellig was.