Laatste dagen en terugvlucht

Opnieuw heel erg bedankt voor jullie reacties. Zoals gewoonlijk bijzonder leuk om te lezen dat jullie onze stukjes en foto's weer waarderen.

Met de rug van Rodney gaat het inmiddels ook weer een stuk beter. Het is nog niet helemaal over maar wel goed genoeg om normaal te kunnen wandelen en activiteiten te kunnen ondernemen. Gelukkig maar.

Dag 8
Vandaag hebben we een rustdag ingelast. Niet alleen om bij te komen van de lange dag van gisteren (we waren uiteindelijk pas om 22.30 uur weer terug in het hotel) maar ook omdat het een groot deel van de dag regenachtig was en er een harde wind stond. Behalve een wandeling naar de bakker zijn we verder dus vooral bezig geweest met het selecteren en sorteren van de foto's, waar we de afgelopen dagen geen tijd voor hebben gehad, en het schrijven van de weblog. Tijdens onze 'werkzaamheden' raakten we in gesprek met 2 Nederlandse meisjes die maandag zijn gearriveerd. Zij komen uit Zoetermeer, zijn ook erg aardig en blijven net als wij tot maandag hier. Op hun advies hebben we vanavond in Casa de Chá "o Fio" in Ponta do Pargo gegeten, een klein restaurantje op zo'n 10 minuten rijden, gerund door 2 giebelende vrouwen. Degene die ons bediende zei bij alles wat ze vertelde of deed "excuses me".

Dag 9
Toen we opstonden regende het opnieuw. Maar om nog een dag binnen door te brengen werd ons een beetje te gortig. Wij zijn er dus met de auto op uit getrokken en hebben een rondje Madeira gedaan. Bij vertrek was het inmiddels droog geworden en dat bleef zo tot São Vicente, een kustplaatsje in het Noordwesten van Madeira. Nadat we daar in een restaurantje hadden geluncht kwam de regen echt met bakken uit de hemel. We zijn langs de kust blijven rijden en kwamen best mooie plekken tegen. Maar ja, als het zo regent en de lucht zo grauw is dan zie je daar helaas niet zo veel van. Wel zijn we nog gestopt in Santana, in het Noorden van het eiland. Hier staan traditionele driehoekige huisjes die er erg grappig uitzien. In de meeste huisjes zijn winkeltjes gevestigd maar er zijn er ook nog die echt bewoond worden. Het was een uitdaging om een foto te maken want het hoosde inmiddels.

Toen we via de snelweg terug reden naar ons hotel en we ons weer in het zuiden van het eiland bevonden, werd de lucht wat lichter en even later zelfs blauw. Nog wat verder begon zelfs de zon weer te schijnen. We hebben daarom een wandeling opgezocht en hebben nog een stukje van de Levada Prazeres-Raposeira gelopen. Toen we na het nuttigen van een diner in Prazeres, terug waren in het hotel begon het weer te regenen (pfft).

Dag 10
Vandaag eindelijk weer een droge en zonnige dag. We zijn naar Pico Areeiro gereden, een mooie route naar de op twee na hoogste berg van Madeira. Vanaf daar kijk je mooi uit over een deel van het eiland en als het onbewolkt is kun je Porto Santo zien liggen, een ander eiland dat bij Madeira hoort. We konden er net nog een glimpje van zien want even later dreven er wolken door de bergen.

Vervolgens zijn we naar São Lourenco gereden, helemaal in het oosten van Madeira. Het landschap ziet er daar totaal anders uit dan op de rest van het eiland: kaal en vulkanisch. Wat dat betreft lijkt het wel veel op de verlaten eilanden waar we met de boot eerder naar toe zijn geweest. We hebben op São Lourenco een wandeling gemaakt die uiteindelijk 2 uur en 20 minuten in beslag nam, waarbij het uitzicht vaak fenomenaal was. Werkelijk prachtig.

Dag 11
De organisatie waarmee we naar de verlaten eilanden zijn geweest organiseert ook birdwatchings. Dat vonden wij ook wel erg interessant. We wilden dit eigenlijk gisteren doen maar toen kon het niet. Vandaag was de tocht wel mogelijk. We waren dus weer vroeg opgestaan en melden ons om 08.00 uur op de afgesproken oppikplaats in Ribeira Brava.

Met de gids Filipe zijn we naar diverse plaatsen aan de linkerkant van het eiland geweest (o.a. São Vicente, Paul da Serra, Ponta do Sol, Ribeira Brava) en hebben veel verschillende vogels gezien: Trocaz duif (komt alleen op Madeira voor), torenvalk, buizerd, Madeira vink, Madeira vuurgoudhaantje, kneu, kanarie, putter, steenloper, Kaapse eend, geelpootmeeuw. Filipe wist veel over de vogels en het eiland te vertellen. We zijn ook nog op zoek gegaan naar de patrijs en het Sint-Helenafazantje (common waxbill). De patrijs moest zich verstoppen omdat er allemaal jagers naar hen op zoek waren. Dan is het logisch dat je er geen ziet. Het Sint-Helenafazantje hebben we wel heel kort kunnen waarnemen. Maar omdat het zo hard waaide bleven ze niet op de plek zitten waar ze normaal gesproken goed te zien zijn, dus een foto maken lukte niet. Er is nog een andere plaats op Madeira waar je ze nog beter kunt spotten. En omdat dit dicht in de buurt van het vliegveld ligt gaan we ze daar morgenochtend nog een keer proberen te vinden.

Dag 12
Ook vandaag moesten we weer vroeg uit de veren want onze vlucht ging om 10.25 uur. We moesten minimaal 1 uur van tevoren op het vliegveld zijn en het was nog een uur rijden. Bovendien zijn we voorafgaand nog naar Machico gegaan om het Sint-Helenafazantje te zoeken, alleen zonder resultaat. Jammer hoor!!
Aangekomen op het vliegveld ging het inleveren van de auto en het inchecken van de vlucht voorspoedig. Alleen duurde het een eeuwigheid voordat we door de handbagagecontrole waren. Het was al ver na boardingtime toen we eindelijk naar de gate konden. Gelukkig werd er op ons gewacht zodat we onze vlucht nog konden maken. Tijdens de vlucht raakten we in gesprek met andere Nederlanders die ook in vogels geïnteresseerd zijn en enige ervaring hebben met het maken van natuurfoto's. De tijd vloog en voor ons gevoel waren we in no time op Schiphol. Na de gebruikelijke rompslomp (teruglopen, bagage ophalen, etc.), het ophalen van de auto en de terugrit, kwamen we uiteindelijk om 17.35 uur thuis aan.

Wij hopen dat jullie weer hebben genoten van onze verhalen en de foto`s. Wij (Rodney) vond(en) het in ieder geval erg leuk om te plaatsen. Het zit er dus voor dit jaar weer op. Wellicht tot volgend jaar of anders tot gauw!!