Dartmoor National Park

2 oktober 2009
Ons B&B in Bridestow (zelfs de andere Engelse gasten vinden het vreemd dat je dit moet uitspreken als bridde stoo) is gelegen aan de noordkant van het Dartmoor National Park. We besloten om het park met de auto te verkennen en naar Widecombe in-the-Moor te gaan voor een wandeling op de Moors. Even voor de duidelijkheid, bij Moors, zowel in Exmoor als Dartmoor, verwacht je eigenlijk moerassen, maar het betreft hier hoger gelegen heuvels. Het landschap is ontstaan door eeuwenlang menselijk ingrijpen. Weilanden worden afgewisseld met woeste stukken. Vergelijkbaar met het Exmoor National Park kwamen we door gebieden waar de schapen en runderen los lopen en dus ook de weg kunnen oversteken, in hun eigen tempo uiteraard. Alleen kwamen we nu ook Dartmoor pony´s tegen. Dit zijn hele grappige en nieuwsgierige beestjes (zie de foto´s op gerlinderodney.mijnmomenten.nl). Ze kwamen allemaal naar ons toe en probeerden te happen naar alles wat ze maar te pakken konden krijgen, je vingers of je ringen bijvoorbeeld. Ze waren heel erg zacht en warm en “behapten” elkaars nekken. Volgens onze gastvrouw doen ze dat omdat ze in de rui zijn van hun zomervacht. Toen we weg wilden rijden, staken een paar pony’s hun hoofd door het raam naar binnen en eentje schurkte met zijn hoofd tegen de buitenspiegel.

Vanuit Widecombe in-the-Moors zijn we naar het Hamilton beacon gelopen, hooggelegen op de Moors. Naarmate we hoger kwamen, waaide er een steeds koudere wind, maar we hadden wel een prachtig uitzicht.

3 oktober 2009
Het was vandaag wat druilerig, dus hebben we ’s ochtends lekker geluierd; wat gelezen en gepuzzeld. ’s Middags zijn we nogmaals het Dartmoor National Park ingegaan. We zijn bij het Burrator reservoir geweest, een stuwmeer, waar ook een leuk watervalletje was. Onderweg kwamen we uiteraard weer pony’s tegen, ze blijven leuk. We hebben nu ook een ander deel van het park gezien met vaak ook weer de kleine weggetjes waar nog precies één auto door kan. Het viel ons op dat de Moors er overal weer anders uitzien, soms grasland of heide en een soort pantoffelplantjes, dan weer bebost of bedekt met bruine varens. Rodney kreeg déjà-vu’s van de savannes in Zuid-Afrika.