De parken Jasper en Banff

Iedereen weer bedankt voor de leuke reacties. Pa en ma, in Canada rijden ze gewoon aan de rechterkant, net zoals bij ons. We hoeven daar dus niet aan te wennen. Jeroen, Alaska mogen we met onze camper niet in.

We hadden een tijdje geen wifi-verbinding dus het duurde deze keer iets langer. Nu vanuit een shopping mall in Banff.

13 september 2010
We staan deze dag op met……..mooi weer!! Omdat onze watervoorraad bijna op was, moesten we voor vertrek onze tank vullen. Dat was de enige taak die we nog niet eerder hadden uitgevoerd. Dus wij de waterslang op de “water inlet only” aangesloten en de kraan open gezet. De tank vulde zich gestaag en toen wij dachten dat deze vol was, hebben we de kraan afgezet en alles weer afgekoppeld. Op een paneel kunnen we checken hoe het met de inhoud van de tanks staat. Tot onze verbijstering gaf het “fresh water” nog steeds leeg aan en het afvalwater vol, terwijl we die juist net daarvoor geleegd hadden. Uiteindelijk bleek dat we de slang op de “drinking water” moesten aansluiten. De “water inlet only” is bedoeld om het afvalwatersysteem door te spoelen. Weer wat geleerd.
Onderweg naar Jasper kwamen we langs Mount Robson, de hoogste berg van de Canadian Rocky Mountains (3.954 meter). Vanaf het visitor information center heb je daar een mooi uitzicht op, als er tenminste geen wolken voor zitten. Een paar Zwitsers wilden hun pas voor de parken Jasper en Banff aan ons verkopen omdat zij die niet meer nodig hadden en deze $136 kost. Wij hebben ‘m uiteindelijk voor $70 overgenomen. Wie weet kunnen wij ‘m ook nog een keer doorverkopen. Zij tipten ons ook nog om naar een kleinere campground te gaan, die eigenlijk niet open zou zijn. In plaats van het massale Whistlers (958 plaatsen) zonder, staan we nu dus op Wapiti (40 plaatsen) mét elektriciteit.
Na een uitstapje naar het plaatsje Jasper en het prachtig gelegen Pyramid Lake, waar we in de verte wolvengehuil hoorden, werden we bij terugkeer op de campground welkom geheten door onze “gastheer” het wapitihert, in het Engels ook wel elk genoemd. Zich niets aantrekkend van alle aandacht liep het mannetje rustig rond te grazen en kwam hij echt heel dichtbij.
O ja, toen we Jasper National Park ingingen zijn we in de staat Alberta een andere tijdzone ingegaan. We lopen nu nog maar 8 uur achter op jullie.

14 september 2010
Vandaag staat de dag in het teken van het spotten van wild. Op de weg naar Maligne Lake heb je namelijk grote kans dat je een deel van de aanwezige dieren in Jasper National Park kunt tegenkomen. Maar onderweg hebben we eerst een uitstapje gemaakt naar het Maligne ravijn, waar je langs de soms wildstromende Maligne rivier met verschillende watervallen kunt wandelen. Erg mooi.
Toen we even verderop een aantal auto’s stil zagen staan waar mensen richting het bos aan het turen waren, zijn we uiteraard ook gestopt. Rodney was euforisch toen een vrouw vertelde dat zijn favoriete dier er rondliep. We hebben het hier dan natuurlijk over de wolf, in dit geval de grijze wolf. En ja hoor, een stukje verder konden wij het prachtige dier in de verte waarnemen en hebben wij ‘m op film kunnen vastleggen.
Bij het Maligne meer heb je een prachtig uitzicht over het meer en op verschillende bergen, zeker omdat het helder weer was en de bergen daardoor goed zichtbaar waren. We konden niet heel lang van de omgeving genieten, want we moesten op tijd terug zijn voor een eerder geboekte wildlife tour. Op de weg terug werden we nog verrast door een grazende mule deer (we hebben op internet geen Nederlandse vertaling kunnen vinden) en………….een grijze wolf……..!! Het was dezelfde wolf als op de heenweg maar deze keer stak hij vlak achter ons de weg over. Wij hadden nooit verwacht dat wij een wolf in het wild zouden tegenkomen, want wolven laten zich normaal gesproken niet zien. De gids van de wildlife tour dacht dat we vast een coyote voor een wolf hadden aangezien, maar toen we hem de beelden toonden, was hij overtuigd dat het een jonge wolf was. Hij vertelde dat hij de hele zomer slechts 2 keer een wolf was tegengekomen en wij zien deze gewoon 2 keer op dezelfde dag. Ongelooflijk nietwaar? Maar wel fantastisch.
De 2 uur durende wildlife tour viel overigens wel wat tegen. Ondanks dat de gids eerder beloofd had dat hij niet naar een plek zou gaan, waar de deelnemers al eerder waren geweest, reed hij toch richting Maligne Lake vooral omdat het de beste plek is om wild te spotten. Bovendien reed hij met zo´n snelheid dat je niet echt makkelijk dieren kunt vinden. We kwamen dan ook maar een paar dieren tegen: moose (eland), hetzelfde mule deer (deze keer met 2 jonkies) en de elk (Wapiti of elandhert). Een beetje jammer.

15 september 2010
Vandaag heeft het vrijwel de hele dag geregend. We wilden in de middag nog met de Jasper tramway naar de upper station van de Whistlers Mountain gaan. Maar als je op een hoge berg staat en je ziet niets door het slechte weer, dan is dat een beetje zonde van de rit (en het geld). We hebben daarom alleen wat inkopen in Jasper gedaan en hebben ons verder in onze camper vermaakt. Mag ook wel een keer, toch?

16 september 2010
Vanmorgen regende het nog steeds of weer. Daar baalden wij van want vandaag wilden we over de Icefields Parkway naar Lake Louise rijden. Op deze 230 km lange weg rijd je voortdurend tussen besneeuwde bergtoppen in alle vormen en maten. Tot ons geluk klaarde het weer erg op en hadden we een prachtig uitzicht op de door de zon bestraalde bergruggen. We zagen dat er boven in de bergen verse sneeuw lag. Dat was dus de regen die wij hebben gehad. Onderweg kun je uitstapjes maken naar verschillende viewpoints of hiking trails.Als eerste zijn we naar Mount Edith Cavell gegaan, een berg genoemd naar een soort Florence Nightingale verpleegster uit de eerste wereldoorlog. We passeerden daarbij de sneeuwgrens. We zijn naar de Edith Cavell en de Angel gletsjer gelopen. De Angel gletsjer wordt zo genoemd omdat de mensen er een engel met 2 vleugels in zien (zie foto). De Athabasca falls, inmiddels de zoveelste waterval, waren ook de moeite waard om te zien.
De witte vlakten van het Columbia Icefield zagen we al van ver. Eén van de gletsjers daar is de Athabasca waar je onder begeleiding op kunt lopen of met een snowcoach op kunt rijden. Aangezien we in Oostenrijk al een gletsjer zijn overgestoken, vonden we het nu niet nodig om dat te doen. Bovendien hadden we er de tijd niet voor. We wilden namelijk naar Lake Louise doorrijden omdat de tussenliggende campgrounds niet open zouden zijn. Maar vlakbij het Columbia Icefield bleek er toch eentje open te zijn. Weliswaar zonder stroom en water, maar wel mooi gelegen in het bos. Het was er echter zo koud dat de sneeuw op de bomen en de picknicktafel lag. Hoe bedoel je, zomervakantie?!
Aangemoedigd door het feit dat het ons eerder is gelukt om zelf een vuur aan te leggen en doordat de buren ook een kampvuur hadden, probeerden we het hier nog een keer. Mede door de kou was het vuur na anderhalf uur nog niet aan en besloten we hulp in te roepen. De behulpzame Nederlandse buurman zette een hulpmiddel in, oakoil, en kreeg het vuur daarna vrijwel direct aan. Toen we echter ons pannetje eten erop wilden roosteren stortte het zaakje in en ging het vuur snel weer uit. Omdat we inmiddels ook verkleumd waren hebben we ons eten maar op het fornuis gebakken.

17 september 2010
Omdat we er toch nog vlakbij zaten zijn we nogmaals naar de Athabasca gletsjer gegaan om deze van dichtbij te bekijken. Daarna hebben we onze weg op de Icefields Parkway richting Lake Louise vervolgd. Ook vandaag was het mooi weer en de bergen goed zichtbaar. We zijn gestopt voor een korte wandeling bij Bow Summit waar je een prachtig uitzicht hebt op het turkooise Peyto Lake. Eenmaal aangekomen in het plaatsje Lake Louise zijn we naar het gelijknamige meer gegaan. Het was er erg druk en toeristisch en er staat zelfs een groot hotel aan de waterkant met uitzicht op het meer.
Een paar kilometer verder ligt het Moraine Lake, die wij persoonlijk wat mooier vinden. Vooral de weerspiegeling van de bergen in het water is erg bijzonder. Oordeel zelf maar. Op een grote rotspartij bij het meer woont ook de pika, een aan het konijn verwant diertje dat piept en lijkt op een muis met grote oren. Vergeef ons dat we er geen foto van hebben, daarvoor was hij iets te snel.