Exmoor en Cornwall
Door: Rodney/Gerlinde
Blijf op de hoogte en volg Gerlinde en Rodney
28 September 2009 | Verenigd Koninkrijk, Londen
Allemaal bedankt voor de reacties. Het is leuk om af en toe wat van het thuisfront te horen.
Sander, je kunt nooit vroeg genoeg zijn voor the Crucible. Maar ik ga pas naar het theater toe als Jimmy weer in de finale staat (dus ik vrees dat dit nooit zal gebeuren).
Robert, wat bedoel je precies met dat afplakken van die koplampen? Dat Engelse auto’s hun koplampen nooit afplakken als ze in Nederland zijn?
25 september 2009
Vandaag zijn we naar Simonsbath gegaan. Volgens onze Capitool reisgids zou dit de beste plek zijn om een wandeling over the Moors te maken. Wij kozen voor een wandeling van 4 mile, ongeveer 3 uur lopen door boslandschap en omhoog over de grasland Moors. Onderweg liepen we door hooggelegen weilanden met schapen en koeien (de eerder genoemde runderen) zodat de wandeling meer weg had van een route door het boerenland, maar dan met grote hoogteverschillen. Ook het weer viel wat tegen, het miezerde onderweg zelfs, terwijl de zon bij onze B&B de hele dag is blijven schijnen.
Daarna zijn we naar het Exmoor Pony Center gegaan, waar ze zich inzetten voor de Exmoor pony. Elk voorjaar worden er in het Exmoor National Park in het wild nieuwe veulens geboren, waarvan het overgrote deel naar de slacht gaat omdat ze overbodig zijn. Het Exmoor Pony Center probeert dit te voorkomen door de veulens te kopen, mak te maken met de paardenfluistermethode, en te verkopen.
26 september 2009
Op deze bewolkte morgen hebben we Exmoor verlaten en zijn op weg gegaan naar ons volgende verblijf in Port Gaverne, vlakbij Port Isaac. De wegen langs de kust zijn mooi, maar wel heel erg smal. Het is bovendien jammer dat er ook hier grote hagen langs de weg staan, waardoor je weinig van de kust te zien krijgt. Omdat we vrij vroeg waren, besloten we om naar Tintagel Castle te gaan, het kasteel waar volgens de legende King Arthur zou zijn geboren. Van het op een rotseiland gelegen kasteel en andere bouwwerken is echter nog maar bar weinig over. In het plaatsje Tintagel vind je trouwens allerlei winkeltjes en pubs met namen als Merlin, Camelot en King Arthur. Tijdens ons bezoek aan Tintagel (spreek uit: Tin-tè-dzjul en niet zoals wij steeds zeiden: Tín-tu-gul) brak wel steeds vaker de zon door. En toen we arriveerden in Port Gaverne waren vrijwel alle wolken verdwenen en hebben we nog in de zon gelegen op het gazon van ons prachtig gelegen hotel. Hoewel de vorige B&B na een tijdje wel wende, waren we blij met wat meer luxe in dit hotel. Maar ja, nu hebben we weer geen internet!!
27 september 2009
Toen we vanmorgen opstonden was het nog bewolkt. Maar in de loop van de ochtend brak de zon steeds meer door en werd het uiteindelijk een mooie warme nazomerdag. Vandaag zijn we er met de auto op uit getrokken. We zijn in het uiterste puntje van zuid Cornwall langs verschillende bezienswaardigheden en door pittoreske dorpjes met palmbomen gereden: Merry Maidens (19 meisjes die versteenden omdat ze op zondag dansten, aldus de legende), Minack Theatre (een in de jaren 20 en 30 eigenhandig uit de rotsen uitgehouwen amfitheater), Land’s End (het “einde” van Engeland), Lanyon Quoit (een prehistorisch kamergraf) en het plaatsje St. Ives. De Cornische plaatsnamen zijn steeds moeilijker om uit te spreken. Hoe zeg je bijvoorbeeld Redruth? Red Ruth of Re-druth? En wat dacht je van Trebetherick, Perranzabuloe of Ludgvan?
28 september 2009
Ondanks dat we dachten dat het te zwaar op de maag zou liggen, eten we al meer dan een week een full English breakfast bestaande uit een worstje, gebakken bacon/ham, ei, champignons, gegrilde tomaat en soms gebakken aardappels. Daarnaast kun je vaak kiezen uit cereals (cruesli, cornflakes, etc.), toast, fruit en yoghurt. En natuurlijk wordt er altijd thee bij geserveerd, het liefst met 4 zakjes in een pot. Omdat dit niet te zuipen is (zelfs niet met heel veel melk erin), vragen wij regelmatig om slechts 1 zakje in de pot te doen.
Vandaag hebben we lekker rustig aan gedaan. We zijn naar het dichtbijgelegen Bodmin Moors gereden en zijn bij Rough Tor (vreemd genoeg spreek je dit uit als rauwtoor i.p.v. raftoor) een berg op gewandeld. Tussen de schapen, paarden en rotsblokken door had Rodney het soms wat zwaar (wat wil je ook met meer zwaartekracht). Eenmaal boven hadden we echter een mooi uitzicht. Vervolgens zijn we via een veel makkelijker pad aan de zijkant weer naar beneden gegaan, het pad dat waarschijnlijk bedoeld was om ook naar boven te gaan………..!!
Upload mede mogelijk gemaakt door het onbeveiligde netwerk van de buren. Vergeet niet de foto's te bekijken op gerlinderodney.mijnmomenten.nl.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley