Bath en Exmoor National Park

23 september 2009
Op deze bewolkte en soms miezerige dag hebben we ons eerste B&B verlaten en zijn naar Bath gereden. Bath is een toeristisch plaatsje dat vooral bekend is vanwege de baden die de Romeinen in de eerste eeuw na Christus hebben aangelegd (hoe kan het ook anders met zo’n naam). Bath was daardoor het eerste Engelse kuuroord. Daarnaast hebben twee architecten (vader en zoon John Wood) verschillende huizen in Palladiaanse stijl ontworpen, zoals bijvoorbeeld the Circus en het Royal Crescent dat aan een groot en mooi park ligt. Omdat het centrum van Bath vrij compact is, was het prima te belopen zodat we nog een uur parkeertijd over hadden om ook de Romeinse baden in ietwat treinvaart te bekijken.

Daarna op weg naar ons volgend verblijf: Hunts Farm aan de rand van het Exmoor National Park. Na de verwennerij in het vorige B&B (schone ruime kamer, een inn waar we lekker konden eten, heerlijk ontbijt, het deed ons aan Zuid-Afrika denken maar dat was vast de hand van een Zuid-Afrikaans personeelslid) moesten we nu wel even wennen. De kamer is krap, het is allemaal erg oud, douche en toilet zijn op de gang terwijl we deze op de kamer hadden geboekt (eigenlijk toch privé omdat er geen andere gasten zijn) en het is niet echt schoon. Maar de eigenaresse is erg aardig en er is draadloos internet op de kamer. Voor een hapje eten moeten we naar Dulverton, ca 1,6 kilometer rijden.

24 september 2009
Vanochtend zijn we vroeg opgestaan (gewekt door alle hanen in de buurt) om het Exmoor National Park te verkennen. De dag begon wat fris, maar in de loop van de ochtend ging de zon steeds meer schijnen en werd het een zeer aangename dag. Eerst zijn we naar Dunkery Beacon gegaan, het hoogste punt van Exmoor (519 m). Prachtig uitzicht over de bruine Moors en groene weilanden, het Bristol Kanaal en zelfs de kust van Zuid Wales. Door de heide rook het er naar Terschelling. Bij Porlock aan de kust hebben we de scenic Woodland route gereden (tol) door inderdaad veel bos en groen. Het is ons trouwens opgevallen dat het hier overal zo ontzettend groen is. Er staan heel veel bomen en de kleinste weggetjes worden vaak aan beide zijden geflankeerd door enorme hagen, die door rigoureus snoeiwerk nog net in toom zijn gehouden. Nadeel is dat je daardoor niet altijd iets kunt zien omdat je tussen twee groene muren doorrijdt. En er willen ook zeer regelmatig fazanten uit komen, daarvan hebben we er ook nog nooit zoveel gezien.

Als laatste hebben we de tweelingstadjes Lynton en Lynmouth aangedaan. Dat hadden ook veel anderen bedacht, blijkbaar aangetrokken door het mooie weer, zodat we bijna geen parkeerplaats konden vinden. Lynmouth (aan zee) is erg pittoresk en doet denken aan de Lemax-huisjes en -poppetjes van ons Kerstdorp. Lynton ligt er min of meer boven en kun je bereiken per auto, een steil voetpad of de Cliff Railway, een kabeltreintje. Alle drie hebben we gedaan.

Terug door het prachtige Exmoor National Park kwamen we loslopende schapen en runderen (waarschijnlijk speciale soorten, net zoals bijvoorbeeld bij ons de Schotse Hooglanders) tegen. De Exmoor pony’s zouden hier ook moeten rondlopen, maar die hebben we niet gezien.

Op onze online fotogalerij zijn trouwens weer nieuwe foto’s geplaatst: gerlinderodney.mijnmomenten.nl. We weten helaas nog niet hoe we het adres als hyperlink in de tekst kunnen opnemen. Wie het weet mag zich melden.