São Vicente en Santo Antão
Door: Gerlinde en Rodney
Blijf op de hoogte en volg Gerlinde en Rodney
12 Oktober 2018 | Kaap Verdië, Curral das Vacas
@Charlien, helemaal mee eens. Wat goed overigens dat ciao!
@Gert Jan, je collega's mogen met recht jaloers zijn. Kaapverdië is een prachtig land. Jij zou je hier trouwens ook wel thuis voelen: in Praia staan de mannen de hele dag hun auto te wassen ;-).
@Peter, bedankt voor de oeverloper. Zou je nog willen kijken naar wat Teu, onze begeleider tijdens het vogelen, dan heeft gezien (de foto na de Kaapverdische mus). Zou dit misschien de rosse woestijnleeuwerik kunnen zijn? Die komt namelijk in Kaapverdië voor.
Dag 6: São Nicolau, Santiago en São Vicente - reisdag
Vandaag hebben we een lange reisdag. We moeten naar São Vicente maar om daar te komen moeten we eerst terugvliegen naar Santiago. Omdat beide vluchten niet direct aansluiten zijn we zo'n 6,5 uur bezig om op de volgende plaats van bestemming te komen: Kira's Boutique Hotel in Mindelo. We verblijven hier slechts 1 nacht, eigenlijk alleen omdat we de laatste boot naar Santo Antão niet kunnen halen.
Toen we wilden inchecken op de luchthaven van São Nicolau werd Rodney door de beveiliging gevraagd mee te komen voor een kofferinspectie. Gerlinde kon ook mee en haar koffer werd ook meteen maar gecheckt. Natuurlijk vonden ze niets. De controle van de handbagage verliep probleemloos. In Praia (Santiago) moesten we vreemd genoeg weer door de handbagagecontrole en nu werd, in tegenstelling tot São Nicolau, de rugzak van Rodney wel extra geïnspecteerd.
São Vicente (Mindelo) is duidelijk meer toeristisch. Er lopen ineens ook andere Europeanen rond. Veel van het eiland hebben we overigens niet gezien, slechts een paar straten om naar het restaurant (Elvis bar) te gaan.
Dag 7: São Vicente en Santo Antão - Ribeira das Patas
Vanmorgen moesten we vroeg ontbijten. De boot naar Santo Antão ging namelijk om 08.00 uur en we moesten om 7.30 aanwezig zijn en er ook nog heen lopen. De ferry doet er een uur over om in Porto Novo op Santo Antão te komen. Tijdens de vaartocht zagen we weinig vogels en helaas geen dolfijnen, maar wel vliegende vissen.
Onze accommodatie, Quinta Cochete, ligt in het hart van de Ribeira das Patas, een vrij onbekend en onontdekt deel van Santo Antão. Vanaf deze plek starten meerdere (spectaculaire) wandelingen. Dus we kunnen ons hart hier ophalen. De accommodatie zelf is prachtig. We hebben de suite gekregen omdat we hier 5 dagen blijven. Wat een ruimte! De eigenaren, Jacques en Dominique uit Zwitserland, hebben dit project gestart met als doel om het arme gebied van dit eiland te ondersteunen, op een respectvolle manier. Ze leiden de werknemers op en geven ze een goed salaris. Het is een duurzaam project.
Aan het begin van de middag hebben we heerlijk in het bijbehorende zwembad vertoefd. Hoewel de wolken steeds meer de overhand kregen was het nog altijd behoorlijk warm. Later hebben we één van de mooie wandeltochten gedaan, een rondwandeling langs de Ribeira das Patas van ca. 2 uur. Onderweg riepen kinderen constant bonjour en ça va, zonder dat ze echt leken te weten wat ze zeiden. We weten niet of het te maken heeft met de eigenaren die uit het Franse deel van Zwitserland komen, of dat ze in dit gebied gewoon meer Frans spreken.
Het is mogelijk om op de accommodatie te eten en daar maken we dan ook gebruik van. Ergens anders dineren is sowieso vrij lastig omdat er weinig restaurants in de buurt zijn en we geen eigen vervoer hebben. Maar we willen ook niet echt ergens anders naar toe. Het eten is hier namelijk heel erg goed en bijzonder lekker. Tijdens het diner zaten we aan tafel met een Duits stel dat ook een aantal Kaapverdische eilanden bezoekt. Het is voor Stefan de eerste grote reis buiten Europa. Tot voor 2 jaar terug, toen hij zijn huidige vrouw Connie leerde kennen, kwam hij niet verder dan Denemarken. Wat dat betreft enigszins vergelijkbaar met Rodney, die vaak in Nederland op vakantie ging, voordat hij Gerlinde leerde kennen. Frans is binnen het complex de overheersende taal, maar we spreken allerlei talen door elkaar: Creools, Spaans, Engels, Frans en Duits.
Dag 8: Santo Antão - Chã d'Alecrim
Na een heerlijk ontbijt zijn we op pad gegaan voor weer een wandeling, deze keer naar Chã d'Alecrim. Een wandeling van ongeveer 2 uur door een deel van de droge rivierbedding en kloof. Onderweg kwamen we verschillende kleurige libellen tegen. We zijn geen expert op het gebied van libellen dus namen weten we (nog) niet, maar mooi zijn ze wel.
De rest van de dag hebben we rustig aan gedaan. Mag ook wel een keer toch?
Dag 9: Santo Antão - Bordeira do Norte
Eén van de mooiste en meest spectaculaire wandelroutes van Santo Antão is de tocht van Cirio naar de west Altiplano via de Bordeira do Norte pas. Die willen we dan wel lopen. De chauffeur van Quinta Cochete bracht ons naar het beginpunt, een klim van ongeveer een uur naar boven. Daarna werd het pad vlakker en liepen we langs de steile bergwand naar het punt waar de weg naar de pas begon. En het moet gezegd worden, de uitzichten zijn spectaculair en waanzinnig mooi. Zelfs als je last hebt van hoogtevrees, zoals Rodney, kun je de uitzichten waarderen.
Nadat we de pas hadden gepasseerd kwamen we in een gebied met weiden en leidde de route ons naar een huis op 1.555 meter hoogte waar daadwerkelijk ook nog iemand woont! Toen de oude vrouw ons zag aankomen vroeg ze ons binnen te komen en bood ze eten en drinken aan. We hadden een picknicklunch en drinken bij ons dus we hebben het aanbod vriendelijk afgewezen. Wel hebben we de picknick binnen opgegeten in de werkelijk zeer armoedige woon-/slaapkamer. Voor de gastvrijheid hebben we daarom wat geld voor haar achtergelaten. De vrouw hielp ons vervolgens door de weg te wijzen naar het huis waar kluizenaar João Albino tot voor een paar jaar woonde. Daarna begon de lange, zware afdaling terug naar ons verblijf. Moe maar voldaan kwamen we om 16.15 uur in Quinta Cochete aan. Al met al zijn we, met alle stops voor lunch, foto's, etc. mee, zo'n 6 uur en 3 kwartier met deze wandeling bezig geweest.
Bij het diner moesten we gisteravond Duits praten, nu Frans. Doordat Gerlinde al een tijd Spaans leert, gooide ze er steeds Spaanse woorden doorheen. Soms gebruikten we wat vertaalprogramma's die nogal hilarische vertalingen geven.
-
12 Oktober 2018 - 14:18
Charlien :
Ha globetrotters die allerlei talen bezigen .... Vliegende vissen zijn toch ook heel bijzondere vogels ;-)
Prachtig om jullie avonturen mee te beleven, vooral die van de wandeling en de ontmoeting met de oude mevrouw. -
13 Oktober 2018 - 06:22
Robert:
Zijn daar ook geen vogels? :) , ik zie alleen maar twee prachtig gekleurde libellen?
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley